เทศกาลชิงหมิง (ความสว่างบริสุทธิ์) เป็นหนึ่งใน 24 เหตุผลสำคัญในการแบ่งแยกของจีน ซึ่งตรงกับวันที่ 4-6 เมษายน^th ในแต่ละปี หลังจากเทศกาล อุณหภูมิจะสูงขึ้นและปริมาณน้ำฝนจะเพิ่มมากขึ้น เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับการไถนาและหิมะตกในฤดูใบไม้ผลิ แต่เทศกาลชิงหมิงไม่เพียงแต่เป็นจุดตามฤดูกาลสำหรับการทำงานเกษตรเท่านั้น แต่ยังเป็นเทศกาลแห่งการรำลึกด้วย

เทศกาลชิงหมิงเป็นเทศกาลที่มีทั้งความเศร้าและความสุขปะปนกัน

วันนี้เป็นวันที่สำคัญที่สุดสำหรับการบูชายัญ ทั้งชาวฮั่นและกลุ่มชาติพันธุ์ส่วนน้อยในเวลานี้ต่างทำการบูชายัญบรรพบุรุษและกวาดหลุมศพของผู้ป่วย นอกจากนี้ พวกเขาจะไม่ทำอาหารในวันนี้และจะเสิร์ฟเฉพาะอาหารเย็นเท่านั้น

เทศกาลฮั่นสือ (อาหารเย็น) มักจะจัดขึ้นหนึ่งวันก่อนถึงเทศกาลชิงหมิง เนื่องจากบรรพบุรุษของเราขยายวันไปจนถึงเทศกาลชิงหมิง จึงได้รวมวันทั้งสองนี้เข้าด้วยกันในภายหลัง

ในแต่ละเทศกาลชิงหมิง สุสานทุกแห่งจะคับคั่งไปด้วยผู้คนที่มากวาดสุสานและถวายเครื่องสักการะ การจราจรบนเส้นทางไปยังสุสานจะติดขัดอย่างมาก ประเพณีต่างๆ ได้รับการปรับปรุงให้เรียบง่ายขึ้นมากในปัจจุบัน หลังจากกวาดสุสานเล็กน้อยแล้ว ผู้คนจะนำอาหาร ดอกไม้ และของโปรดของผู้ล่วงลับมาถวาย จากนั้นจึงจุดธูปและธนบัตร และโค้งคำนับต่อแท่นอนุสรณ์

ตรงกันข้ามกับความเศร้าโศกของคนกวาดหลุมศพ ผู้คนยังเพลิดเพลินไปกับความหวังของฤดูใบไม้ผลิในวันนี้ เทศกาลชิงหมิงเป็นช่วงเวลาที่ดวงอาทิตย์ส่องแสงจ้า จากนั้นต้นไม้และหญ้าจะกลายเป็นสีเขียวและธรรมชาติก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ตั้งแต่สมัยโบราณ ผู้คนได้ปฏิบัติตามประเพณีการออกไปเที่ยวในฤดูใบไม้ผลิ ในเวลานี้ นักท่องเที่ยวมีอยู่ทุกที่

ผู้คนชื่นชอบการเล่นว่าวในช่วงเทศกาลเชงเม้ง การเล่นว่าวไม่ได้จำกัดอยู่แค่ช่วงเทศกาลเชงเม้งเท่านั้น ความพิเศษของเทศกาลนี้อยู่ที่ผู้คนเล่นว่าวไม่เพียงแต่ในเวลากลางวันเท่านั้น แต่ยังรวมถึงตอนกลางคืนด้วย โคมไฟเล็กๆ ที่ผูกติดกับว่าวหรือด้ายนั้นดูราวกับดวงดาวที่ส่องแสง จึงถูกเรียกว่า-พระเจ้า-โคมไฟ

เทศกาลชิงหมิงยังเป็นช่วงเวลาสำหรับการปลูกต้นไม้ เนื่องจากอัตราการรอดของต้นกล้าสูง และต้นไม้จะโตเร็วในภายหลัง ในอดีต เทศกาลชิงหมิงถูกเรียกว่า-วันต้นไม้-.แต่ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2522 เป็นต้นมา วัน Arbor Day-ได้ตั้งถิ่นฐานเมื่อวันที่ 12 มีนาคม^th ตามปฏิทินเกรกอเรียน