เทศกาลเชงหมิง (ความสดใสอันบริสุทธิ์) เป็นหนึ่งใน 24 เหตุผลการแบ่งแยกของจีน ซึ่งตรงกับวันที่ 4-6 เมษายน^th ในแต่ละปีหลังจากเทศกาล อุณหภูมิจะสูงขึ้น ปริมาณน้ำฝนก็เพิ่มขึ้น เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการไถและหิมะตกในฤดูใบไม้ผลิ แต่เทศกาลเชงเม้งไม่ได้เป็นเพียงจุดตามฤดูกาลในการชี้แนะการทำงานของฟาร์มเท่านั้น แต่ยังเป็นเทศกาลแห่งการรำลึกถึงอีกด้วย

เทศกาลเชงเม้งถือเป็นการผสมผสานระหว่างความโศกเศร้าและความสุข

วันนี้เป็นวันที่สำคัญที่สุดของการเสียสละ ทั้งชาวฮั่นและกลุ่มชาติพันธุ์ชนกลุ่มน้อยในเวลานี้ถวายเครื่องบูชาแด่บรรพบุรุษและกวาดล้างสุสานของผู้ป่วย นอกจากนี้ พวกเขาจะไม่ปรุงอาหารในวันนี้และจะเสิร์ฟเฉพาะอาหารเย็นเท่านั้น

โดยปกติแล้วเทศกาล Hanshi (อาหารเย็น) มักจะเกิดขึ้นหนึ่งวันก่อนเทศกาลเชงเม้ง เนื่องจากบรรพบุรุษของเรามักจะขยายวันไปจนถึงเชงหมิง ทั้งสองจึงถูกรวมเข้าด้วยกันในภายหลัง

ในเทศกาลเชงเม้งแต่ละแห่ง สุสานทุกแห่งจะเนืองแน่นไปด้วยผู้คนที่มากวาดสุสานและถวายเครื่องบูชา การจราจรระหว่างทางไปสุสานติดขัดอย่างมาก ประเพณีในปัจจุบันได้รับความเรียบง่ายมากขึ้น หลังจากกวาดสุสานเล็กน้อย ผู้คนก็ถวายอาหาร ดอกไม้ และของโปรดของผู้ตาย จากนั้นเผาธูปและเงินกระดาษ และโค้งคำนับต่อหน้าแผ่นจารึก

ตรงกันข้ามกับความโศกเศร้าของผู้กวาดสุสาน ผู้คนต่างเพลิดเพลินกับความหวังของฤดูใบไม้ผลิในวันนี้ เทศกาลเชงเม้งเป็นช่วงเวลาที่ดวงอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้า จากนั้นต้นไม้และหญ้าก็กลายเป็นสีเขียว และธรรมชาติก็มีชีวิตชีวาอีกครั้ง ตั้งแต่สมัยโบราณ ผู้คนได้ ตามประเพณีการออกไปเที่ยวในฤดูใบไม้ผลิ ช่วงนี้นักท่องเที่ยวมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ผู้คนชื่นชอบการเล่นว่าวในช่วงเทศกาลเชงเม้ง จริงๆ แล้วการเล่นว่าวไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในเทศกาลเชงเม้งเท่านั้น เอกลักษณ์ของมันอยู่ที่ว่าผู้คนจะเล่นว่าวไม่เพียงแต่ในระหว่างวันเท่านั้น แต่ยังเล่นในเวลากลางคืนด้วย เชือกโคมไฟเล็กๆ ผูกติดอยู่กับว่าวหรือ ด้ายมีลักษณะคล้ายดาวส่องแสงจึงถูกเรียกว่า-พระเจ้า-ตะเกียง

เทศกาลเชงเม้งยังเป็นช่วงเวลาในการปลูกต้นไม้ด้วย เนื่องจากอัตราการรอดชีวิตของต้นกล้าสูงและต้นไม้จะเติบโตอย่างรวดเร็วในภายหลัง ในอดีต เทศกาลเชงเม้งถูกเรียกว่า-วันอาร์เบอร์-.แต่ตั้งแต่ปี 1979 วันอาร์เบอร์-ถูกตัดสินเมื่อวันที่ 12 มีนาคม^th ตามปฏิทินเกรกอเรียน